palpitacje mózgu czyli wdycham pranę

Tata mój mawiał o mnie, że w niemowlęctwie byłam "dzieckiem łatwo wzruszającym się" (czyt. nieustannie wyłam). Zostało mi do dziś, a zatem podzielić się chcę moim wzruszeniem teraz. Oglądajcie i wzruszajcie się!

Mesdames es Messieurs! Oto po 4 latach "półkowania", a właściwie "szufladowania" w przepastnym bagnisku Tomaszowej siedziby, światło dzienne ujrzał w końcu pierwszy film Radykalnych Szparagów! Niniejszym mam zaszczyt przedstawić Markizę i Wicehrabiego w filmie "Five o'clock".

„Wina i lęk nie zostają rozproszone, ale wiążą się z innymi sytuacjami. Mniej wstydu wiąże się z wczesną utratą dziewictwa, a więcej z utrzymywaniem go zbyt długo. Jest mniej tabu wobec słowa „gówno”, a więcej wobec słowa „czarnuch”. Mniej lęku, że możesz być niezrównoważony z powodu masturbacji, ale za to pojawiło się przekonanie, że możesz być niezrównoważony z powodu abstynencji płciowej. Mniej hańby wiąże się ze spaniem z dziewczyną przed ślubem i nie daniem jej pierścionka – ale czynienie tego i nie danie jej orgazmu jest nowym patentowanym sposobem na uszczerbek w szacunku do samego siebie i w spokoju umysłu. Tolerancja nie rozszerza się naprawdę: przemieszcza swoje cele. Kobieta, która porzuca złego męża, ponieważ nie może znieść życia z nim, jest chwalona, jak kiedyś była potępiana. Ale kobieta, która czepia się niechętnego męża, ponieważ ni e może znieść życia bez niego, jest potępiana, jak kiedyś była chwalona. Każdy, kto ulega alkoholizmowi, napotyka mniej krytycyzmu, a wię

Dałam się w końcu namówić– zhandlowałam dziecię babci i wybrałam się na koncert Sorry Boys . Zespół podobał mi się od początku, uważam że ma duży potencjał, a głównym atutem jest zdecydowanie Iza Komoszyńska na wokalu – robi z głosem tak fajne rzeczy, jakich dawno w polskiej muzyce nie słyszałam (przy czym nie od rzeczy będzie wspomnieć o bardzo pozytywnych wrażeniach wizualno-estetycznych, jakich rzeczona Iza dostarcza). Wybrałam się więc z nadzieją na miły wieczór. I otóż co się okazuje, zespół Sorry Boys w wersji studyjnej jest fajny, ale na żywo jest po prostu –sit venia verbo – zajebisty. Koncert był w wersji unplugged, byli goście mile me ucho łechcący, bo i saksofon był, który jest moim absolutnie ulubionym instrumentem dętym (choć co poniektórzy uważają saksofon za pretensjonalny, tym zaś mówię - wybaczam, bo nie wiecie co czynicie), i był sitar, który to instrument już w ogóle w lekką ekstazę mnie wprawia. Koncert rewelacyjny, w czym ogromny udział miało naprawdę dobre nagło

Jest taka teoria, że wena twórcza to iskra Boża, która od czasu do czasu nawiedza niczego się niespodziewający umysł człowieczy. Zaprawdę, wierzę w tę teorię, gdyż nie raz doświadczałam tej iskry pojedynczo i zbiorowo. Onegdaj iskra ta opadłą jednocześnie na mnie, Tomasza i Lucę oraz dodatkowo koleżankę E. Zaczęło się od jednego opisu na gg, będącego cytatem z greckiego poety. I tak oto w opiach gg powstał poemat przecudnej urody. Przytaczam go dziś, by uchronić przed zapomnieniem i zapleśnieniem. Synafia: Porzuć Paros i te figi, przestań żywot wieść rybaka Tomasz: porzuć Paros i te figi, bo inaczej będą rzygi! Synafia: porzuć Paros i ten kokos, bo Cię pałką stłucze młokos Tomasz: porzuć Paros, kokos, rzygi, a dostaniesz w zamian figi Synafia: porzuć Paros, figi, stary, i kup sobie szarawary Tomasz: porzuć figi, szarawary i kup sobie Paros cały Synafia: zostaw Paros, jest za mały, i kup sobie Korynt cały! Tomasz: kupić Korynt, chybaś głupi, w straszne mogłbyś popaść długi Synafia: co t

Proszę sobie obejrzeć, a następnie proszę odpowiedzieć na pytanie konkursowe, które brzmi następująco: To, co właśnie obejrzałam/łem jest: A. zachwycające B. piękne C. zapierające dech w piersiach D. cudowne