O sztuce prowadzenia sporów

Nasze córki, Giganna ( 2 l.) i Dziobalinda (6 l.) są jak każde inne rodzeństwo - czyli że kłócą się częściej lub rzadziej. Ponieważ teraz spędzają ze sobą 24 h na dobę (Giganna w domu z katarem, a Dziobalinda czeka na zabieg usuwania trzeciego migdałka - już w tę środę! Proszę bardzo o modlitwę i/lub trzymanie kciuków), to kłócą się częściej.

Wczoraj byłam świadkiem takiej oto kłótni:
Giganna: Zabrałaś mi moje ludziki!
Dziobalinda: Nieprawda! Ja je pierwsza wzięłam!
Gi: Nie!
Dzi: Tak!
Gi: Nie!
Dzi: Tak!
Gi: Jesteśmy głupie jak chałupa!

W tym momencie nastąpiła chwila konsternacji, a następnie zbiorowy wybuch śmiechu. Kwestia ludzików pozostała zaś nierozstrzygnięta.

Także ten, tego... Polecam ten bon mot ;) Autorski bon mot Giganny, nie żaden Schopenhauer. O!

Komentarze

  1. J.22 wrz 2014, 10:20:00

    :))

    elokwencja po Mamusi :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. synafia23 wrz 2014, 10:43:00

      @J: Tylko jakie takie riposty wymyślam tydzień, a ona - na pniu! :)

      Usuń
  2. evasta22 wrz 2014, 10:21:00

    Dzięki za dobry dnia początek. Salwa śmiechu wystrzeliła nie tylko u Was :-)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Mader22 wrz 2014, 12:42:00

    :D

    OdpowiedzUsuń
  4. Dragonella22 wrz 2014, 14:09:00

    Schopenhauer to by mógł Gigannie co najwyżej sznurówki wiązać :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. synafia23 wrz 2014, 10:44:00

      @Dragonella: Skromnie przyznam, że zgadzam się z Tobą :)

      Usuń
  5. moje-waterloo22 wrz 2014, 20:44:00

    I się teraz Potomstwu będzie obrywało...
    ;)))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. synafia23 wrz 2014, 10:44:00

      @Moje-waterloo: No pewnie nie ode mnie, ja jestem w tym względzie prawdziwym l'esprit d'escalier ;)

      Usuń
  6. Natalijka22 wrz 2014, 23:03:00

    Profesjonalistka- wie jak rozładować atmosferę!
    Co do środy, będzie i modlitwa i kciuki, a w ogóle to dobrze będzie :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Sekretarka.Bożeny24 wrz 2014, 11:35:00

    Mamy środę, to Bożenia nie wie, co z kciukami. Na wszelki wypadek jeszcze trzyma.
    P.S. Autorefleksja dziecięca niezwykła ;))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. synafia24 wrz 2014, 19:36:00

      @Sekretarka Bożeny: Bożena trzymała kciuki akurat w trakcie zabiegu - dziękujemy! Dziobalinda już po, zmęczona i słaba jeszcze. Dochodzi do siebie.

      Usuń
  8. Brommba27 wrz 2014, 20:19:00

    :)))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Stridor dentium Synafiae

To nie jest śmieszne, kiedy ktoś wkłada ci ręce w majtki, nawet jeśli sprytnie podszył się pod fachowca od naprawiania windy. To nie jest zabawne, kiedy ktoś cię gwałci, upokarza, traktuje jak przedmiot, nawet jeśli jest twoim "szefem", a ty sprzątasz jego mieszkanie. To nie jest nieistotne, że po tym, jak tracisz ukochaną osobę, ktoś bez szacunku traktuje jej ciało, nawet  jeśli to ciało jest już martwe. To nie jest bez znaczenia, czy w rodzinnym grobie chowasz szczątki sowich bliskich, czy kogoś innego, nawet jeśli pogrzeb odbywa się na koszt państwa. To nie jest kwestia polityki. To nie jest kwestia wolności słowa. To nie jest kwestia poczucia humoru. To są ludzie - może ich nie widzimy, kiedy rozmawiamy na ich temat, może nie zgadzamy się z ich poglądami, ale to nadal są ludzie żyjący tuż obok nas. Ludzie, którym my wtykamy paluchy w ich intymność, w ich traumy, w ich cierpienie, w ich godność - bo cenimy sobie przecież swoje prawo do swobody wypowiedzi i pogląd...
Czytaj więcej

O muzyce do przyjaciół ateistów

Zafundowaliśmy sobie z M. jedną z tych naszych korespondencyjnych rozmów trwających tygodniami, gdzie sobie ciosamy kołki na głowie i pierze drzemy tylko po to, żeby w końcu dojść do wniosku, że nie było o co. No a awantura się zrobiła o pytanie zasadnicze czyli „po co wierzysz?”. Po co? A bo ja wiem? To jakby pytać - po co kochasz swojego męża? No kocham po prostu. W toku tej naszej rozmowy powoli zaczęło do mnie docierać, że czegokolwiek o swojej wierze nie napiszę, to nie będzie dla M. zrozumiałe - i to nie ma nic wspólnego z wolą zrozumienia. Tego się nie da zrozumieć i tyle. To jak z tą legendą miejską o pani, co poproszona przez helpdesk o podanie hasła odrzekła : „pięć gwiazdek, widziałam jak kolega wpisywał”. Bo to w istocie tak wygląda z boku, pamiętam sama – widzi się tylko pięć gwiazdek. Gdy widzi się sam zewnętrzny rytuał, to ten rytuał jawi się jako przyczyna i cel jednocześnie, wszystko się do tego rytuału sprowadza. „Wierzysz, bo przeczytałaś coś w Biblii” pisze mi...
Czytaj więcej

Zagadka

Dziobalinda bierze udział w przedszkolnym przedstawieniu "Na straganie w dzień targowy". Ponieważ nie ma oddzielnej roli, mówi tekst w chórku z całą grupą, panie poprosiły, aby zrobić jej kostium warzywa, które nie występuje w wierszu. Zrobiłam kostium. Zielony cały. Jak myślicie, jakim warzywem jest Dziobalinda?
Czytaj więcej