Błędy

"Nie trzeba popełniać błędów, ale też nie należy ich unikać."

Tadeusz Konwicki, Zorze Wieczorne

Komentarze

  1. J.9 sty 2012, 10:54:00

    oj trzeba.
    ja myślę że trzeba. ;))

    OdpowiedzUsuń
  2. synafia9 sty 2012, 11:30:00

    @J: Mamy zatem dwa głosy, wynik: 1:1 ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Dragonella9 sty 2012, 14:40:00

    "Popełniaj błędy i naprawiaj je
    Gdy sięgniesz dna - odbijaj się" :)

    2:1 - jestem zdania, że popełnianie błędów jest konieczne, by się rozwijać. Rzecz jasna pod warunkiem, że nie robi się dwa razy tych samych.

    OdpowiedzUsuń
  4. synafia9 sty 2012, 15:16:00

    @Dragonella: Tak sobie myślę, że jestem winna małe wyjaśnienie - moje wyjęcie tego cytatu z kontekstu stało się od razu moją własną interpretacją. Gdyż ja rzeczywiście pomyślałam o błędach życiowych. Konwicki jednak napisał to zdanie w kontekście błędów językowych.

    Niemniej mi się to ładnie na życie przeniosło - w tym sensie, że nie trzeba pakować się w coś, co od razu zapowiada się na błąd, nie trzeba "wszystkiego w życiu spróbować", ale też nie ma sensu bać się popełnienia błędu. Po prostu trzeba żyć - bez presji z żadnej strony. Tak mi się to zdanie zinterpretowało :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Dragonella9 sty 2012, 15:39:00

    A - co do błędów językowych, to zgoda. Tępić, tępić i jeszcze raz tępić.

    OdpowiedzUsuń
  6. synafia9 sty 2012, 15:57:00

    @Dragonella: No właśnie widzisz, Tadeusz Konwicki pisze, że nie tępić, że sam je czasem popełnia świadomie :) I że nie unikać właśnie.

    Jednakowoż jako przykład dał "Nic nie pamiętam", a nie dajmy na to "Poszłem".

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Stridor dentium Synafiae

To nie jest śmieszne, kiedy ktoś wkłada ci ręce w majtki, nawet jeśli sprytnie podszył się pod fachowca od naprawiania windy. To nie jest zabawne, kiedy ktoś cię gwałci, upokarza, traktuje jak przedmiot, nawet jeśli jest twoim "szefem", a ty sprzątasz jego mieszkanie. To nie jest nieistotne, że po tym, jak tracisz ukochaną osobę, ktoś bez szacunku traktuje jej ciało, nawet  jeśli to ciało jest już martwe. To nie jest bez znaczenia, czy w rodzinnym grobie chowasz szczątki sowich bliskich, czy kogoś innego, nawet jeśli pogrzeb odbywa się na koszt państwa. To nie jest kwestia polityki. To nie jest kwestia wolności słowa. To nie jest kwestia poczucia humoru. To są ludzie - może ich nie widzimy, kiedy rozmawiamy na ich temat, może nie zgadzamy się z ich poglądami, ale to nadal są ludzie żyjący tuż obok nas. Ludzie, którym my wtykamy paluchy w ich intymność, w ich traumy, w ich cierpienie, w ich godność - bo cenimy sobie przecież swoje prawo do swobody wypowiedzi i pogląd...
Czytaj więcej

kup to kup to kup to kup to

Biegłam rano do pracy słuchając mp3 z mojego iPoda, gdy wtem zadzwonił mój iPhone . Wyłączyłam więc mojego iPoda i odebrałam mojego i Phone’a. To dzwonił P. ze swojego i Phone’a, powiedzieć mi, że zamienił swojego MacBooka na iBooka, i że ja tez powinnam. Ja mu na to wyrzekłam, ze ja już dawno zamieniłam swojego MacBooka na iBooka. Skończyliśmy rozmawiać przez nasze iPhone’y, po czym znowu włączyłam iPoda i pobiegłam chyżo do pracy, aby pracować na moim iBooku i dzwonić z mojego iPhone’a i słuchać mojego iPoda.
Czytaj więcej

O muzyce do przyjaciół ateistów

Zafundowaliśmy sobie z M. jedną z tych naszych korespondencyjnych rozmów trwających tygodniami, gdzie sobie ciosamy kołki na głowie i pierze drzemy tylko po to, żeby w końcu dojść do wniosku, że nie było o co. No a awantura się zrobiła o pytanie zasadnicze czyli „po co wierzysz?”. Po co? A bo ja wiem? To jakby pytać - po co kochasz swojego męża? No kocham po prostu. W toku tej naszej rozmowy powoli zaczęło do mnie docierać, że czegokolwiek o swojej wierze nie napiszę, to nie będzie dla M. zrozumiałe - i to nie ma nic wspólnego z wolą zrozumienia. Tego się nie da zrozumieć i tyle. To jak z tą legendą miejską o pani, co poproszona przez helpdesk o podanie hasła odrzekła : „pięć gwiazdek, widziałam jak kolega wpisywał”. Bo to w istocie tak wygląda z boku, pamiętam sama – widzi się tylko pięć gwiazdek. Gdy widzi się sam zewnętrzny rytuał, to ten rytuał jawi się jako przyczyna i cel jednocześnie, wszystko się do tego rytuału sprowadza. „Wierzysz, bo przeczytałaś coś w Biblii” pisze mi...
Czytaj więcej